Dzielić się marzeniami
Pod honorowym patronatem prezydenta Wrocławia, 11 czerwca br. odbyła się międzynarodowa konferencja na temat co-housingu.
Organizatorem konferencji była Fundacja Aktywny Senior we Wrocławskim Centrum Wspierania Organizacji Pozarządowych „Sektor 3” przy ulicy Legnickiej. Konferencja podsumowała projekt unijny programu „Lifelong Learning Programme”. W konferencji wzięli udział przedstawiciele organizacji z Włoch, Szwecji i Anglii, uczestniczących w tym projekcie.
Co to jest cohausing? Otóż community housing, jest to rodzaj wspólnoty mieszkaniowej oparty na dobrych relacjach sąsiedzkich. To także sposób na realizację inwestycji, czyli tworzenie jednostek mieszkalnych, powiązanych ze sobą ściśle określonymi zasadami. To one pomagają wzmacniać więzi sąsiedzkie.
Celem cohousingu jest utworzenie relacji, pozwalających w sposób bezkolizyjny zarządzać wspólnymi dobrami. Atutem dzielenia wspólnej przestrzeni jest rosnąca więź międzyludzka. Jej podstawą jest zaufanie. Wiadomo, że głębsze relacje sąsiedzkie zwiększają bezpieczeństwo osiedla. Wzajemna pomoc w obowiązkach każdego dnia, skraca czas pracy w domu. W nowoczesnych wspólnotach, kładzie się nacisk na polepszenie jakości życia przez współpracę. Dlatego praktykuje się wzajemne wyręczanie się, na przykład w pilnowaniu dzieci, czy opiece nad chorymi.
Wspólnota tego typu składa się z prywatnych domów i dostępnych dla wszystkich elementów przestrzeni. Każde samodzielne mieszkanie składa się z części mieszkalno- sypialnianej, kuchni i łazienki. Lokale są dobrze skomunikowane z przestrzenią wspólną. Ideą przyświecającą cohousingowi jest zarządzanie oddolne. Oznacza to, że nie ma jednostki zarządzającej. W sprawach osiedla, partycypują wszyscy mieszkańcy. Wyzwala to w nichwiększą chęć uczestniczenia w życiu i rozwoju osiedla.
Jednym z uczestników konferencji był Lorenzo Sirocco, reprezentujący konsorcjum ASIS z Włoch. Przedstawił on sposób i zakres działania tej instytucji. Omówił też projekty realizowane przez nią, wprowadzając pojęcia osób niepełnosprawnych, fizycznie i mentalnie.
Równie interesująca była prezentacja, przedstawiona przez Dicka Urbana ze Szwecji. Zaprezentował on działania Kolektivhus NA, które w Szwecji miały miejsce już od 1983 roku. Omówił też przykład budownictwa cohausingowego w Sztokholmie. Wskazał przy tym, na badania dowodzące, że ludzie z kontaktem „socjalnym” żyją dłużej.
Podstawowe zasady zrównoważonego rozwoju, mieszkalnictwo dostępne, przedstawiła dr hab. Aldona Wiktorska-Święcka z Polish Governance Institute. Podkreśliła konieczność upowszechniania dobrych praktyk w przypadku cohousingu, przywołując przykład Wiednia.
Z kolei Karolina Woźniak z Urzędu Miejskiego Wrocławia, przedstawiła zebranym zasady działania kooperatyw mieszkaniowych Nowe Żerniki. Ten projekt posiada wsparcie organizacyjne Gminy, ale finalne decyzje podejmują uczestnicy takich kooperatyw.
Pod nieobecność dr Walentyny Wnuk, doradcy Prezydenta Wrocławia ds. seniorów, prezentację o alternatywnych formach zamieszkania w świetle zrównoważonego rozwoju, przedstawia jej córka, dr Magdalena Wnuk-Olenicz. Podkreśliła konieczność nowego myślenia o opiece nad osobą starszą. Jak stwierdziła, chodzi o mieszkanie, a nie bycie przechowywanym.
Praktyczne spojrzenie na kwestę cohousingu, zaprezentował Dawid Cieślik, architekt, doktorant z Politechniki Wrocławskiej. Jego zdaniem, możemy uczyć się do najlepszych w Europie, choć i w Polsce mamy już duże osiągnięcia w zakresie cohousingu. Przedstawił on projekt Habitat 3.0, czyli pierwszy projekt osiedla cohousingowego pod Wrocławiem.
O cohousingu senioralnym mówił Marian Ferenc z Fundacji Aktywny Senior. Podkreślił zmiany w Polsce, jakie zaszły w edukacji osób późnej starości. Jego zdaniem możliwa jest adaptacja wspólnot senioralnych w naszych warunkach. Takim poligonem doświadczalnym mogą być – jego zdaniem – wrocławskie Popowice.
Gościem konferencji była także Jessica Robin z uniwersytetu w Michigan (USA), prowadząca – także w Polsce – badania nad życiem codziennym osób starszych.
Konferencja potwierdziła potrzebę kontynuowania prac, związanych z cohousingiem. Uruchamia on bowiem aktywność i uspołecznia większość mieszkańców.
tom